الهه جعفرزاده: جان وین گیسی، متولد ۱۷ مارس ۱۹۴۲، یک قاتل زنجیره‌ای و متجاوز بود که دست‌کم ۳۳ پسر نوجوان و مرد جوان را در شهرستان کوک، ایلینوی به قتل رساند و اجساد آنها را در زیر ساختمان خانه خود دفن کرد.
گیسی عادت به پوشیدن لباس دلقک و پیاده کردن گریم دلقک روی صورتش داشت و به همین دلیل، عنوان «دلقک قاتل» را به او نسبت داده‌اند. گیسی عضو گروهی به نام “Jolly Joker” در منطقه شیکاگو بود و اغلب با این لباس و گریم در مهمانی‌های کودکانه یا مراسم جمع‌آوری کمک‌های خیریه حاضر می‌شد.
او دوران کودکی سخت و آزاردهنده‌ای را تجربه کرد؛ بیمار بود و دارای اضافه وزن، از این رو قادر به شرکت در فعالیت‌های ورزشی یا برقراری ارتباط با کودکان هم‌سن خود نبود. هم‌چنین در نوجوانی دچار تشنج‌های مکرر می‌شد و مرتباً در بیمارستان بستری می‌شد. پدر جان اغلب او را تحقیر کرده و به طرز تحقیرآمیزی با خواهرانش مقایسه می‌کرد.
در سال ۱۹۶۸، گیسی به تجاوز جنسی به یک پسر نوجوان و تلاش برای تجاوز به یک فرد دیگر متهم شد. او این اتهامات را رد کرد، اما در نهایت مجرم شناخته و به ۱۰ سال زندان محکوم شد. پس از این اتفاق، همسرش از او جدا شد و حضانت هر دو فرزندشان را به عهده گرفت.
گیسی در تابستان ۱۹۷۰ به واسطه فعالیت‌های مثبت خود در زندان، به عنوان یک زندانی نمونه شناخته شد و پس از گذراندن ۱۸ ماه از دوران محکومیت خود، به صورت مشروط آزاد شد.
او یک سال بعد مجدد دستگیر شد. علت این دستگیری ادعای نوجوان دیگری بود که اظهار داشت گیسی او را سوار اتومبیل کرده و به خانه‌اش برده است و سعی داشت او را وادار به رابطه جنسی کند. به دلایل نامعلومی آن پسر نوجوان در دادگاه حاضر نشد و این اتهامات منتفی گشت.
گیسی اولین قتل خود را در ژانویه ۱۹۷۲ انجام داد. او پسری ۱۶ ساله به نام تیموتی مک کوی را به منظور برقراری رابطه جنسی به خانه‌اش کشاند. صبح روز بعد، گیسی، مک کوی را دید که چاقو به دست مقابل در اتاق خواب ایستاده است. گیسی با عجله به او حمله کرد و طی درگیری، چاقو را از او گرفت و با همان چاقو مک کوی را به قتل رساند.
پس از آن، گیسی با تأخیر متوجه شد که مک کوی قصد تهدید یا حمله به او را نداشته، بلکه چاقو را صرفاً برای خرد کردن مواد غذایی مورد نیاز برای صبحانه در دست داشت. با این وجود، گیسی دریافت که کشتن مک کوی، او را به نوعی ارضای جنسی رسانده است. او بعدها گفت: «آن لحظه بود که فهمیدم مرگ نهایت هیجان است».
در اواسط دهه ۱۹۷۰، دو مرد جوان دیگر گیسی را به تجاوز جنسی متهم کردند. گیسی از این دوره از زندگی خود به عنوان «سال‌های سفر» یاد می‌کند، دوره‌ای که بیشتر قتل‌های خود را انجام داد.
گیسی با حمایت مالی مادرش خانه‌ای را در خیابان سامردیل غربی ۸۲۱۳ در نوروود پارک، ایلینویز خریداری کرده بود. شواهد موجود پیرامون سوابق او در قتل نشان می‌دهد گیسی تمام قتل‌ها را در خانه‌اش در پارک نوروود انجام داده است. او قربانیانش را با وعده‌های دروغین و انوع فریب‌ها به آنجا می‌کشاند. نقطه تاریک ماجرا این است که گیسی قبل از کشتن افراد، معمولاً آنها را خفه یا شکنجه می‌کرد. هم‌چنین قربانیان را مورد آزار و تجاوز جنسی قرار می‌داد.
جستجوهای پلیس در خانه گیسی منجر به کشف چندین قبر پر از بقایای انسان در زیر خانه او شد. این قاتل سریالی در نهایت به قتل حدود ۳۰ نفر اعتراف کرد. اکثر قربانیان او در این ملک دفن شدند و چندین نفر در یک قبر مشترک قرار گرفتند.
در سال ۱۹۸۰، مدت‌ها پس از دستگیری گیسی، خانه او تخریب و در نهایت خانه جدیدی در آن ملک ساخته شد. به گفته یکی از کارگرانی که در تخریب خانه گیسی شرکت داشت، «اگر شیطان وجود مادی داشت، حتماً خانه‌اش اینجا بود».
گیسی در ۱۲ مارس ۱۹۸۰ به ارتکاب ۳۳ قتل، مجرم و به عنوان یکی از بی‌رحم‌ترین قاتلان زنجیره‌ای در تاریخ آمریکا شناخته شد.
گیسی در انتظار اعدام خود، بیشتر وقتش را در کانون اصلاح و تربیت صرف نقاشی کشیدن می‌کرد. سرانجام او در ۱۰ می ۱۹۹۴ با تزریق داروی کشنده اعدام شد.
منبع: biography
۴۷۲۳۲
