نادیا زکالوند: سوزان فلمنت-اسمیت، ۴۶ ساله اهل بلوار بیشُر (Bayshore) شهر سیفتیهاربر از فلوریدا، مشغول جمع کردن آشغالهای ریختهشده در حیاط خانهشان در اثر توفان دبی بود که ناگهان بطری حاوی تکهای کاغذ نظر او را جلب کرد.
بهگفته سوزان، داخل بطری پر از شن بود اما نوشتههای کاغذ که معلوم شد نامه است کاملا مشخص بودند. در کنار نامه، یک عدد استیک قهوه، غلاف گلوله و گلوله توپ مینیاتوری هم بود.
وقتی سوزان نامه را باز کرد، سربرگ آن نشان میداد که مربوط به پایگاه آموزش مردان قورباغهای نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در لیتل کریک ویرجینیا و سال ۱۹۴۵، زمان جنگ جهانی دوم است.
در نامه با خط خوش نوشته شده بود، «لی عزیز، دیروز نامهات به دستم رسید و بسیار خوشحال شدم.»
سوزان گفت، «بخشهایی از نوشتههای نامه بسیار محو شده بود، اما به نظر میرسد که نام نویسنده، کریس یا جیم بوده و کار خود را در «مدرسه رادیویی» شروع کرده بوده و قصد داشته در نامه روز بعد درباره جزئیات آن بنویسد.»
سوزان گفت، «وجود این نامه در بطری برای من و همسرم جالب و البته عجیب بود. آیا این نامه از کشتی به آب انداخته شده بود و چطوری قرار بود به دست گیرنده برسد؟ اصلا هدف از نوشتن این نامه چه بوده است؟ به نظر میرسد فرستنده و گیرنده نامه با هم دوست بودند. درواقع سناریوهای مختلفی به ذهن آدم میرسد.»
«آوریل فیلیپس»، یکی از افسران پایگاه نیروی دریایی لیتل کریک، تصمیم گرفته تا فرستنده و گیرنده این نامه را، در صورت امکان، پیدا کند.
منبع: