مهسا بهادری: هر سال شمار زیادی از دانش‌آموختگان رشته کارگردانی وارد فضایی می‌شوند که نه بازار مشخصی برای جذب آن‌ها تعریف شده و نه زیرساختی پایدار برای فعالیت مستقل‌شان مهیا است. سینمای کوتاه، در غیاب چرخه اقتصادی منسجم، بیش از هر زمان دیگری نیازمند حمایت‌های مادی، معنوی و ساختاری است؛ اما پرسش اساسی اینجاست که نهادهای متولی چه نقشی در این میان دارند؟ آیا صرف اتکا به انگیزه و ابتکار فیلم‌سازان جوان کافی است یا باید بازتعریفی جدی در سیاست‌گذاری فرهنگی صورت گیرد؟
سینما همواره بستری برای بیان تفکرات و خلق آثار هنری بوده است، اما در شرایط کنونی، به‌ویژه در سینمای ایران، چالش‌های جدیدی پیش روی کارگردانان جوان و زنان فیلم‌ساز قرار دارد.
به دنبال برگزاری هفتاد و یکمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان_ تبریز(سهند) با بهروز شعیبی، مدیر عامل انجمن سینمای جوانان ایران درباره مسائل مختلفی همچون حمایت از نسل جوان کارگردان‌ها و جایگاه زنان در سینما به گفت‌وگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
در حال حاضر تعداد زیادی از جوانان در رشته کارگردانی فارغ‌التحصیل می‌شوند. چه برنامه‌ای برای آینده شغلی ورود آن‌ها برای این نسل از کارگردانان دارید؟
من از دو منظر می‌توانم درباره این موضوع صحبت کنم؛ یکی به عنوان یک فیلم‌ساز، و دیگری به عنوان عضوی از انجمن سینمایی. تمام تلاش ما این است که حداقل فضای فیلم کوتاه فضایی گرم و فعال باقی بماند؛ چه در عرصه تولید و چه در برگزاری جشنواره‌های دوره‌ای. هدف این است که فیلم‌سازان جوان، و به تعبیر شما، کارگردان‌های نسل آینده بتوانند فعال باشند و چرخه تولید برای آن‌ها دست‌کم در قالب فیلم کوتاه، همواره برقرار بماند.
واقعیت این است که یکی از دغدغه‌های جدی در همه جا همین مسئله تولید است. به‌نظر من اینکه تصور کنیم هر مجموعه فرهنگی باید به تنهایی برای فیلم‌سازها کاری انجام دهد، تعریف دقیقی نیست. بخش بزرگی از فرآیند فیلم‌سازی تلاش خود فیلم‌ساز برای تولید فیلمش است. وظیفه ما بیشتر این است که مراقبت کنیم مشکلات آن‌ها کمتر شود. در غیر این صورت، اینکه بگوییم هر فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی لزوماً باید فضای تولید برایش مهیا باشد، تصور دقیقی نیست.
با توجه به وضعیت اقتصادی گیشه سینما، خلأهای موجود در زمینه فیلم کوتاه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا فیلم کوتاه و وضع فعلی سینما ظرفیت دارد؟
به نظرم اگر توقع داشته باشیم فیلم کوتاه به فیلمی درآمدزا تبدیل شود، این انتظار واقع‌بینانه نیست. فیلم کوتاه ذاتاً در همه جای دنیا چرخه اقتصادی ضعیف‌تری دارد. اما از نظر جذب مخاطب، فیلم کوتاه در جایگاه بسیار بهتری نسبت به گذشته قرار گرفته است. به‌ویژه پس از گسترش فضای مجازی و پلتفرم‌های آنلاین، سرعت پیشرفت و جایگزینی آن با سینمای بلند بسیار چشمگیر شده است. تنها کاری که می‌توان برای فیلم کوتاه انجام داد این است که فضاهای جشنواره‌ای و منابع دولتی بیشتری برای آن فراهم شود. پیشنهاد مشخص من این است که بخش‌هایی از هزینه‌های فرهنگی در صنایع، تجارت و سازمان‌های دولتی به تولید محتوای فیلم کوتاه اختصاص داده شود.
شما برنامه یا پیشنهادی برای حمایت دارید؟
ما، مانند همه مدیران پیشین انجمن، تمام تلاشمان را برای حمایت از فیلم‌سازان و جذب منابع انجام داده‌ایم تا بتوانیم به لحاظ دوره‌ای، پویایی مداومی داشته باشیم. در کنار این، برنامه‌هایی هم برای زیرساخت‌ها داریم که امیدواریم پس از عملیاتی شدن، نتایج آن به چشم بیاید.
آمارها نشان می‌دهد که حضور زنان در میان کارگردانان همچنان محدود است. در بررسی اسامی کارگردانان، مشخص است که نقش زنان هنوز حدود یک‌چهارم است، در خصوص افزایش حضور زنان در سینما، چه برنامه‌هایی در نظر گرفته‌اید؟
یکی از برنامه‌های اصلی ما امسال به همین مسئله اختصاص داده شده است. از طریق تعاملات با معاونت امور زنان، قصد داریم امتیازهای ویژه‌ای برای فیلم‌سازان زن، هنرجویان دختر و فیلم‌هایی با موضوع دختران در نظر بگیریم. به طور جدی، حمایت از این سه حوزه، آموزش، تولید فیلم توسط زنان و پرداختن به آثاری با موضوع زنان، در دستور کار ماست. به عنوان مثال، در فرآیند پیچینگ، خانم‌ها در اولویت قرار خواهند گرفت و موضوعات مرتبط با زنان نیز برای ما اهمیت ویژه‌ای دارد.
۲۴۵۲۴۵
