نگارعلی_ باران های موسمی تابستان می توانند آب شیرین را برای آشامیدن و آبیاری محصولات فراهم کند. در هند و آسیای جنوب شرقی، مردم برای بارور کردن محصولات کشاورزی، پر کردن سفره‌های زیرزمینی و چاه‌ها و تامین نیروگاه‌های برق آبی به باران‌های موسمی متکی هستند.
طوفان‌های موسمی یک تغییر فصلی در جهت باد در یک منطقه است؛ طوفان‌های موسمی معمولاً با فصل تابستان و با باران های شدید در مناطق نزدیک خط استوا، مانند جنوب آسیا و غرب آفریقا مرتبط است، اما می تواند در اروپای غربی و جنوب غربی آمریکا نیز رخ دهد.
طوفان‌های موسمی اکثرا در برخی از پرجمعیت ترین کشورهای جهان مانند هند، سریلانکا، بنگلادش، تایوان، سنگاپور و فیلیپین رخ می دهد. طوفان‌های موسمی می توانند اثرات منفی و مثبت داشته باشند. سیل ناشی از باران های موسمی می تواند اموال و محصولات را از بین ببرد با این حال، باران های موسمی فصلی نیز می تواند آب شیرین را برای آشامیدن و آبیاری محصولات فراهم کند.
مونسون چگونه اقتصاد هند را سرپا نگه‌داشته است؟
کلمه مونسون از شبه قاره هند سرچشمه گرفته است و به بادهای فصلی بزرگی اشاره دارد که از اقیانوس هند و دریای عرب می وزد و بارندگی شدیدی را به همراه دارد. این فصل معمولاً از ژوئن شروع می شود و در حدود سپتامبر هر سال به پایان می رسد. این بادها با حرکات خود، آب شیرین را به میلیون‌ها کشاورز و مردم در سراسر هند می‌رسانند و زندگی اجتماعی و اقتصادی را به حرکت در می‌آورند تا جایی که به اقتصاد هند «اقتصاد موسمی» می‌گویند.
اقتصاد هند بر پایه کشاورزی است، به این معنی که بیشتر تولید ناخالص داخلی هند به رشد و تولید کشاورزی بستگی دارد. بیش از ۵۰ درصد از جمعیت هند از طریق کشاورزی امرار معاش می کنند. باران های موسمی یکی از مهم ترین فصل های کشاورزان برای کشوری است که به صنعت کشاورزی آن وابسته است. بیشتر زمین های کشاورزی هند توسط بادهای موسمی جنوب غربی آبیاری می شود. محصولاتی مانند گندم، برنج، حبوبات که جزء اصلی رژیم غذایی هندی هستند، برای رشد نیاز به بارندگی شدید دارند.
کاشت محصولات در هند به اولین بارندگی های فصل بستگی دارد. بنابراین، باران های موسمی برای کشاورزانی در هند که در حال حاضر تحت فشار مالی زیادی هستند، حیاتی است.
در روستاهای هند، چاه ها، رودخانه ها و پمپ های دستی منابع اولیه آب هستند. مونسون همچنین به کنترل سطح آب زیرزمینی کمک می کند و این مخازن زمین را پر آب کرده و به توسعه روستایی کمک می کند.
یک سال بدون وزش بادهای موسمی می تواند آسیب قابل توجهی به ثبات و رشد مالی هند وارد کند.
در کشوری مانند هند که تولید اقتصادی به تولید کشاورزی بستگی دارد تا قیمت مواد غذایی را در سطوحی که توسط جمعیت قابل پذیرش است نگه‌دارد، ایجاد سدها، مخازن و کانال‌های آبیاری بیشترین اهمیت را دارد زیرا طوفان‌های موسمی در چنین مقیاس وسیعی غیرقابل پیش‌بینی و غیرقابل اعتماد هستند.
برای عبور از فصل باران های موسمی نباید به شانس متکی بود
امروزه خشکسالی و سیل یک ویژگی مشترک است و همزیستی آنها تهدیدی قوی است که نمی توان آن را ریشه کن کرد اما باید مدیریت شود. انتقال آب مازاد موسمی به مناطق کم آب امکانی است که به ایجاد پتانسیل آبیاری اضافی، تولید برق آبی و همچنین غلبه بر عدم تعادل منطقه ای کمک می کند.
با افزایش جمعیت و فعالیت های عمرانی، تمایل به تصرف دشت های سیلابی به وجود آمده است که طی سال ها خسارات جدی تری را در پی داشته است. اغلب، به دلیل توزیع بارندگی متفاوت، مناطقی که به طور سنتی مستعد سیل نیستند نیز دچار آبگرفتگی شدید می شوند.
سیل ناشی از ظرفیت ناکافی در سواحل رودخانه ها برای مهار جریان های زیاد است که از حوضه های فوقانی به دلیل بارندگی شدید پایین آمده است. سیل با فرسایش و گل و لای بستر رودخانه ها تشدید می شود و در نتیجه ظرفیت حمل کانال های رودخانه کاهش می یابد.
مهمتر از خسارات جانی و مالی، احساس ناامنی و ترس در ذهن مردم ساکن در دشت های سیلابی است. اثرات پس از سیل، مانند رنج بازماندگان، گسترش بیماری، در دسترس نبودن کالاهای اساسی و داروها و از بین رفتن مسکن، سیل را به ترسناک ترین بلایای طبیعی تبدیل می کند که بشر با آن مواجه است.
تنوع محصول، استفاده کارآمدتر از آب و بهبود شیوه های مدیریت خاک، همراه با توسعه محصولات مقاوم می تواند به کاهش برخی از اثرات منفی طوفان‌های موسمی کمک کند.
۲۲۳۲۲۷
