دنیا پاپایی: حسن دادشکر هنرمندی است که عمر خود را برای اعتلای تئاتر کودکان و نوجوانان صرف کرده است. این کارگردان و بازیگر به روزهای کرونا و تاثیر آن بر تئاتر کودک اشاره دارد: «کرونا باعث شد که تئاتر در کشور ما از بین برود. البته قبل از بیماری کرونا تئاتر چندانی نداشتیم اما این بیماری باعث شد که تئاتر و تماشاخانه‌ها تعطیل شوند.»
او به دوران پس از کرونا اشاره دارد که تئاتر مجددا فعالیت خود را شروع کرده است. او برای رونق یافتن مجدد تئاتر معتقد است: «این امر نیاز به برنامه‌ریزی و کارهای طولانی مدت دارد. نمی‌توان مقطعی کار کرد. رونق و اعتلای تئاتر روندی طولانی و زمان‌بر است.»
عدم تربیت مخاطب کودک
این بازیگر سینما و تلویزیون فراگیری تئاتر را منوط به برنامه‌ریزی دانست: «برای فراگیری تئاتر کودک باید از مدرسه شروع کرد. فعالیت‌های که در کشور ما که از قدیم تا به امروز بوده بریده بریده و مقطعی بوده است. در یک مقطع فردی به تئاتر کودک علاقه‌مند بوده و آن را حمایت کرده است و در مقطع دیگر کسی به تئاتر کودک علاقه نداشته و از آن حمایت نکرده است. می‌توان گفت فعالیت تئاتر کودک سیستمی قابل دفاع نبوده که روند آن ادامه دار باشد. در نتیجه تماشاگر، کودک و نوجوانی که باید به تئاتر علاقه‌مند می‌شده کارها به صورت پیوسته و ریشه‌ای ندیده و در نتیجه مخاطبان این حوزه تربیت نشده‌اند.»
او مجموع تصمیم‌گیری‌های که برای فرهنگ صورت گرفته است متناقض و بدون اندیشه خواند: «در حال حاضر تئاتر کودک شرایط و روند خوبی ندارد. تئاتر باید در فرهنگ و سبدخانوار خانواده‌ها قرار بگیرد، تئاتر باید از مدرسه شروع شود. یعنی از کودکی با تئاتر آشنا شوند و در مدرسه فعالیت‌های تئاتری صورت بگیرد تا آرام آرام این پدیده به شکل یک ضرورت اجتماعی خود را نشان بدهد.»
این کارگردان تئاتر نقش تئاتر را مهم دانست: «تئاتر به عنوان ضرورت اجتماعی، تربیتی و بیان مسائل مشکلات اقشار جامعه است. حال چه به لحاظ تربیت روحی کودکان و نوجوانان چه به لحاظ آماده کردن، تئاتر برای اداره جامعه یک ضرورت است که متاسفانه روند ثابت و برنامه‌ریزی شده و رو به رشدی نداشتیم.»
او داشتن تئاترمنسجم و ریشه‌دار را ضرورت جامعه دانست که راه حل آن را باید در مدرسه جست: «در این صورت است جامعه حرفه‌ای تئاترکودک شروع به کار می کنند، هنرمندان برای تولید تئاتر حرفه‌ای انگیزه پیدا می‌کنند و تئاتر رونق می‌گیرد.»
ضرورت کار جدی برای کودک
دادشکر که از پیشکسوتان تئاتر کودک است به آفت تئاتر کودکان و نوجوانان اشاره دارد: «متاسفانه اغلب تئاترهای کودک به فرمولی رسیدند که ملغمه‌ای از رنگ، لباس و دکور و موسیقی است. این موارد جز کاربردهایی صحنه‌ای هستند ولی همه تئاتر نیستد. این عناصر باید درخدمت درام و مفاهیم انسانی تئاتر باشند.»
دادشکر به کمبود عمق و مفهوم در تئاتر برای کودکان اشاره دارد: «آیا تا به حال دیده‌اید در کشور ما نمایشنامه‌های شکسپیر برای کودکان اجرا شود؟ یا از نویسندگان بزرگ برای کودک کاری اجرا شود؟ تاریخ و ادبیات گذشته ما سرشار از پیام و توصیه‌های اخلاقی و ملی است که می‌توان به آن‌ها استناد کرد و کارهای درخور توجهی اجرا کرد.»
چگونه تئاتر رشد می‌کند؟
او معتقد است برای رشد تئاتر کودک باید ارگان‌های مختلف دست به دست هم دهند و هدف مشترکی را برای خود تعریف کنند: «درحال حاضر ارگان‌های مختلف هم را قبول ندارند و آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فرهنگسرای شهرداری، گروه‌های تئاتر آزاد هرکدام برای خودشان مستقل فعالیت می‌کنند.»
او علت این امر را مشخص نبودن جایگاه تئاتر کودک دانست: «تئاتر کودک هنوز به عنوان خوراک فرهنگی کودکان و نوجوانان ضرورت پیدا نکرده است. خانواده‌ها تلاش می‌کنند که خوراک‌های فرهنگی مناسبی برای کودکان خود تهیه کنند و مثلا کودکانشان را به تئاتر می‌برند. اما این فعالیت‌ها مقطعی است.»
بیشتر بخوانید:
حسن دادشکر: کار من بازیگری است و نه خانه‌نشینی
انتقادهای عادل بزدوده از تلویزیون و کانون / بزرگان بیرون گود نشسته‌اند
وضع سلامتی حسن دادشکر پس از عمل جراحی
لزوم حمایت از تئاتر
دادشکر به بازگشت سرمایه در تئاتر اشاره دارد: «از آنجایی که تئاتر باید خودش هزینه خودش را در بیاورد به همین دلیل بخشی از تئاترها بر کارهای گیشه‌ای و بازاری متمرکز شده است که فقط به فکر بلیت و فروش هستند.»
او حل این این مشکل را در حمایت بخش‌های مختلف از تئاتر دانست: «تئاتر همواره باید از حمایت دولت‌ها، ارگان‌های مختلف دولتی، شهرداری‌ها، فرمانداری‌ها، موسسات بهره ببرد. اما همه این حمایت‌ها باید سازمان یافته باشند. تئاتر بدون حمایت نمی‌تواند روی پای خود باشد چرا که تولید تئاتر بسیار هزینه‌بر و سود آن اندک است.»
او حمایت را منوط به تئاترهای فرهنگی و با کیفیت دانست، آثاری که باعث رشد جسم، روح و روان کودک شود: «حمایت از تئاتر کودک باید تبدیل به یک سیستم شود و دولت باید از آن حمایت کند. برای فارغ التحصیلان تئاتری باید فکری شود. باید تئاتر به پدیده فرهنگی کشوری تبدیل شود و طبقات مختلف جامعه از آن بهره ببرند تا نسل‌های برای آینده مملکت تربیت شوند.»
۵۷۲۴۵
