به گزارش خبرگزاری مناطقآزاد، جشنواره فیلم فجر با دلیل حضور هنرمندان و سینماگران ایرانی، سالهاست که به یکی از معتبرترین جشنوارههای سینمای جهان تبدیل شده است. در اولین سالها حضور کارگردانان موج نوی سینمای ایران که از قبل از انقلاب فیلمسازی را شروع کرده و بعد از آن نیز ادامه دادند، حال و هوای این جشنواره همیشه جذاب بود و دوستداران سینما برای دیدن آثار این سینماگران (داریوش مهرجویی، ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، بهرام بیضایی و…)صفهای طولانی تشکیل میدادند، فیلمهای که احتمال توقیف و یا سانسور آنها میرفت، صفهایی به مراتب طولانیتر داشت و جشنواره به شوقی برای طبقه متوسط ایران تبدیل شده بود.
بسیاری از علاقمندان سینما از شهرهای بزرگ خود را به تهران میرسانند تا در جشنواره حضور داشته باشند و با وجود دسترسی سخت به اخبار در آن سالها اما بخش قابل توجهی از مردم درگیر این جشنواره بودند. در همان سالها فیلمسازان تازه نفسی با فیلمهایی متفاوت کار خود را شروع کردند. (محسن مخلباف، ابراهیم حاتمی کیا، مجید مجیدی، ابوالفضل جلیلی و…) در حوزه کارگردانی سالهای بعد هم از حضور چهرههای جوانتر خالی نبود و این جوانان باز هم جریان سینما ایران را زنده نگه داشته و تنوعی را رقم زد که از دل جامعه میآمد.
رقابت بازیگران زن و مرد برای نقش اول و مکمل همچون شهلا ریاحی، جمیله شیخی، سوسن تسلیمی، ثریا قاسمی، گلاب آدینه، گوهر خیراندیش، فاطمه معتمدآریا، لیلا حاتمی، نیکی کریمی و… علی نصیریان، جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی، داوود رشیدی، خسرو شکیبایی، فرامرز قریبیان و… در کنار معرفی بازیگران تازه نفس بخشی از جذابیت این جشنواره بود.
با تمام این اوصاف و این سابقه که ما فقط به بخشی کوچکی از آن اشاره کردیم، شب گذشته جشنواره در فضایی خاص شکل خود برگزار شد. بسیاری نبودند و کسانی که برنده سیمرغ شدند از آنان که نبودند دلجویی کردند و خواستند تا فضا برای حضور همه مهیا باشد.
مناطقآزاد از مخاطبان خود میخواهد با توجه به برگزاری طولانی و پر از حاشیه جشنواره چهل و یکم نظر خود را درباره توفیق یا عدم توفیق برگزاری آن بنویسند.
۵۷۵۷