محمدرضا حسنایی، رئیس دانشگاه هنر درباره نقاط قوت‌وضعف سینمای ایران گفت: «عظمت کار سینما به عظمت کارهای دیگر کشور وابسته است. فیلمنامه می‌تواند قسمتی از نقطه ضعف سینمای ما باشد اما مقدار هزینه‌ای که در سینما می‌شود باید به اندازه توقعی باشد که از آن داریم. باید دید کشورهای مطرح در تولیدات سینمایی چقدر در این بخش هزینه می‌کنند. جدی گرفتن موضوع باعث جدی شدن آن می‌شود؛ این که مردم چقدر برای لباس و سینما هزینه می کنند و این نیاز به فرهنگ دارد. سینما در ایران به اندازه کافی جدی گرفته نشده است هر موقع جدی گرفته شده آثار فاخر بوده و هر موقع جدی گرفته نشده چنین اتفاقی نیفتاده است.»
او با بیان این که جدی گرفتن حتما به معنای هزینه کردن نیست، اظهار داشت: «موقعی پولی به شما داده می شود اما بنا بر صلاحیت نیست و اثرش برنمی گردد. جدی گرفتن به این معناست که پول را دور نمی‌ریزید. برخی وقت‌ها با هزینه ساخت یک فیلم سینمایی می‌شود ۱۰ فیلم تجربی فوق‌العاده ساخت و در مقابل با همین هزینه یک فیلم ناموفق ساخت. تحقیق و پژوهش کار دانشگاه است و باید ضایعات مربوط به آثار ناموفق سینمایی را شناسایی و از تکرار آن جلوگیری کند.»
رییس دانشگاه هنر گفت: «اصل کار ساخت فیلم باید مردمی باشد و با بودجه مردمی اتفاق بیفتد وگرنه به نظر نمی‌رسد که کارهای دولتی بتوانند تاثیر عمیق بگذارد. ترجیح می‌دهم که کارهای سینمایی مردمی‌ساز باشد به شرطی که حمایت شده و برخورد مناسبی همراه با تعامل با آنها به عمل آید. آثار خصوصی اگر کارهایی است که مردم انجام می‌دهند منطقی‌تر از این است که دولت سازی شود.»
۲۵۹۲۴۷
