به گزارش مناطقآزاد، محمدعلی زلفی گل، وزیر علوم دولت سیزدهم که از بدو ورودش به وزارت علوم، دست پر وارد میدان آموزش عالی شد، قصد داشت سکان کشتی طوفان زده آموزش عالی را به مقصد مطلوبتری برساند و در این میان وعده های گشایش بخش او، در نخستین قدم نوید بخش روزهای بهتری در آموزش عالی بود اما در میانه راه نقدهایی هم به این عملکرد وارد شد.
چرا آموزش های مجازی کمرنگ شد؟
۱۱ ماه از استقرار سکانداران وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در دولت سیزدهم میگذرد.مهمترین عملکرد این وزارتخانه کلیدی دولت سیزدهم را میتوان به بازگشایی دانشگاهها بعد از ۲ سال تعطیلی به دلیل ویروس کرونا نسبت داد.کارنامه ۱۱ ماهه آموزش عالی در عمر کمتر از یکسال دولت سیزدهم، آغاز به کار دوباره دانشگاهها را در شرایطی در دل خود جای داد که با حاشیههای جنجالی هم مواجه شد.
هر چند کلاسهای درس مراکز آموزش عالی کشور از ۱۴ فروردین ماه امسال، کار خود را به تدریج آغاز کردند و دانشجویان هم بعد از ۲ سال دلتنگی به کلاسهای درس برگشتند، اما آموزش الکترونیکی در این میان به مرور کم رنگ شد.در حالی که قرار بود این آموزشها به صورت ترکیبی همراه با آموزشهای حضوری ادامه یابد. وزیر علوم در همان روز اول شروع کلاسهای درس، آموزشهای حضوری را اولویت نخست دانست و آموزش الکترونیکی اما به حاشیه رانده شد.
وزارت علوم هنوز موضع خود را در برابر ادامه آموزش های الکترونیکی در سال تحصیلی پیش رو که یک ماه و نیم دیگر گشایش مییابد، مطرح نکرده است. دانشگاهها در طول دوران ۲ ساله تعطیلی کلاسهای درس، هزینههای زیرساختی فراوانی برای آمادهسازی آموزش های الکترونیکی متحمل شدند و اگر قرار بر تعطیلی دوباره آموزشهای مجازی باشد، جبران هزینههای یاد شده امکانپذیر نیست.
سامانه ای که نان نام گرفت
این روزها وزارت علوم درباره یک موضوع مهم دیگر در جلسات و سمینارهای خود سخن به میان میآورد و آن هم سامانه نان است. سامانهای که وزارت علوم با راه اندازی آن، درصدد هدفمندی مسیر پژوهش برای توسعه زیست بوم نوآوری و تقویت اقتصاد دانش بنیان است.
نان، سامانهای برای صاحبان صنایع، شرکتهای دانشبنیان، نهادها و وزارتخانههاست تا اگر نیازی دارند آن را ثبت کنند و پژوهشگران و دانشمندان هم از طرف دیگر ایده خود را در پاسخ به آن نیاز وارد سامانه کنند که این هدف ۱۰ اردیبهشت ماه سال جاری به مرحله عمل رسید.
پذیرش دانشجو مشروط شد!
وزارت علوم در یکی از همایشهای خود که اردیبهشت ماه در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، پذیرش دانشجو را مشروط کرد! این ماجرا از آنجا ناشی میشود که هر سال برخی از دانشگاهها بدون آنکه خوابگاه دانشجویان چندان پررنگ باشد اقدام به پذیرش دانشجو میکردند و همین موضوع، دانشجویان را با کمبود خوابگاه و کاهش امکانات رفاهی حتی کاهش کیفیت غذا مواجه میکرد.
بر اساس نامه محمدعلی زلفی گل به دانشگاهها، از سال تحصیلی جاری هیچ دانشگاهی حق ندارد بدون بدون اینکه امکانات رفاهی رشتهای را ایجاد کرده باشد، اقدام به پذیرش دانشجو کند.
در حالی که کنکور سراسری برگزار شده است، باید دید آیا دانشگاه ها به این تصمیم وزارت علوم در اول مهرماه جامه عمل می پوشانند یا خیر.
آیا ۱۰۰ هزار خوابگاه متأهلی ساخته می شود؟
مسعود گنجی، رییس صندوق رفاه دانشجویان وزارت علوم در یکی از دانشگاه های کشور، از ایجاد ۱۰۰ هزار خوابگاه متأهلی در دانشگاه های کشور خبر داد که تاکنون ۱۰ دانشگاه نسبت به کلنگ زنی اقدام کرده اند.
با این تفاسیر سوال مطرح شده این است که آیا وزارت علوم با توجه به تاکیدی که بر ضرورت افزایش تعداد خوابگاه های متأهلی دارد، آیا تا سه سال آینده می تواند عملکرد خود را در خصوص ایجاد این تعداد خوابگاه متأهلی محقق سازد یا خیر؟
عملکردی که وزارت علوم، سنگینی آن را بر دیگر برنامه های خود تحمیل کرده است، باید طبق گفته های مسعود گنجی، رییس صندوق رفاه دانشجویان تا پایان تابستان بخشی از آن پیش رفته باشد.
اعتبارت اندک؛ گره کور دانشگاهها
افزایش اعتبارات دانشگاه ها به میزان ۱۰ درصد در سال جاری در کارنامه وزارت علوم می گنجد اما این همه آن چیزی نیست که قرار بود دانشگاه ها را از مشکلات جدا سازد.
افزایش چشمگیر مواد اولیه غذایی، رشد فزاینده هزینه تعمیرات بازسازی و ساخت و ساز خوابگاه ها، از همه این ها مهمتر مشکلات دانشگاه ها در پرداخت حقوق و دستمزد اعضای هیأت علمی خارج از توان افزایش ۱۰ درصدی است.
در این زمینه روسای تعدادی از دانشگاه های بزرگ از جمله تهران و تربیت مدرس در نامه هایی به وزارت علوم خواهان توجه بیشتر به بودجههایی شده اند که کفاف هزینه ها و مخارج را نمی دهد. از سوی دیگر دانشگاه ها با شروع سال تحصیلی از نیمه های شهریورماه با حجم زیادی از دانشجویان مواجه می شوند که کمترین نیازشان، تأمین میلیون ها پرس وعده صبحانه، ناهار و شام است.
بیشتر بخوانید:
تعیین ۵ اولویت کاری وزارت علوم
راه اندازی شعب ویژه قضایی؛ شاید وقتی دیگر
مقابله با تقلب یکی از دغدغههایی است که در سالهای گذشته تبدیل به یک قانون شد. اما تقلب علمی چیزی نیست که به این راحتی بساط آن از دانشگاه ها جمع شود.
در دورههای گذشته و حال حاضر، مسوولان وزارتخانه علوم بر آن بودند در کارنامه خود، ستارهای بزرگ هم کنار مقابله با تقلب بگنجانند. با این حال، آمار تقلب در پایاننامهها و مقالات به خصوص در دانشگاه های غیردولتی افزایش یافته است و وزارت علوم در همین ارتباط از اختصاص شعب ویژه قضایی برای بررسی تخلفات و مقابله با جعل مدارک تحصیلی خبر داد.
هر چند از این صحبت مرتضی فرخی، معاون حقوقی و امور مجلس وزارت علوم حدود ۲ ماه میگذرد اما تاکنون خبری مبنی بر راه اندازی این شعبه های مهم و سرنوشت ساز مخابره نشده است.
روند مقابله با جرم مدارک جعلی علمی هر چند برای وزارت علوم از اهمیت ویژه ای برخوردار است اما سرعت تهیه پایان نامه های جعلی و فاقد اصالت علمی، نسبت به زمان کوتاه وزارت علوم برای مقابله با این بیماری علمی، فزونی بیشتری دارد.
چرا تحقیقات کاربردی نمیشود؟
شعار تحقیقات کاربردی روی پیشانی دولتها نوشته شده است، شعاری که پشت آن هفت خانی برای نرسیدن به تحقیقات کاربردی وجود دارد. به نظر می رسد برخی مدیران دستگاههای اجرایی، پژوهش را مقوله برای پر کردن منابع و کتابخانه ها همچنین رسیدن به رتبهبندی های مهم می دانند. مقالاتی که فقط برای پر کردن منابع نوشته می شود، خاک میخورد و گرهای از مشکلات صنعت نمیگشاید.
این در حالی است که نتیجه تحقیقات علمی و فناوری در جامعه باید به تولید ثروث و ارتقای سطح رفاه اجتماعی منجر شود.هنوز موتور محرکهای در دانشگاهها برای کاربردی کردن تحقیقات به چشم نمیخورد و به نظر میرسد همان رسوم قدیمی نوشتن مقاله و پژوهش برای پر کردن رزومه استادان و دانشجویان سر جای خود قرار دارد.
4747